Privacy

Er is op dit moment veel te doen over privacy. De privacy van elke burger moet gerespecteerd worden en dat gebeurt inmiddels zeer goed. Hoe vaak hoor je niet dat vanwege de AVG of privacywetgeving bepaalde zaken niet doorgegeven kunnen worden? Het is goed dat de privacy van burgers wordt gewaarborgd, maar het brengt soms ook vervelende situaties met zich mee.

 

Bijvoorbeeld dakloze cliënten van mij die verblijven in opvanghuizen. Het komt wel eens voor dat zij toch een woning krijgen of naar een andere stad gaan en daar rondzwerven. Meestal geven ze zo’n “verhuizing” niet aan mij door, waardoor ik ze niet meer kan bereiken. Ik belde laatst met zo’n opvanghuis, om te vragen naar een van mijn cliënten. Vanwege de privacywetgeving konden ze mij geen informatie geven. Ze gaven aan dat ik een e-mail kon sturen, omdat daaruit blijkt dat ik daadwerkelijk advocaat ben, maar ook op die e-mail kreeg ik dezelfde reactie. Ik heb hen toen gevraagd dat als mijn cliënt daar verblijft, of zij dan aan hem zouden willen vragen om contact met mij op te nemen. Op die manier hoefden zij mij geen gegevens door te geven van mijn cliënt dacht ik. Maar ook dit verzoek mocht vanwege privacywetgeving niet in behandeling genomen worden.

 

Zo zie je maar hoe streng de privacywetgeving wordt gehandhaafd. Een organisatie die deze privacywetgeving volledig naast zich neer wil leggen is het Openbaar Ministerie. De organisatie die in Nederland verantwoordelijk is voor het opsporen en vervolgen van verdachten van strafbare feiten. Onder het mom dat “misdaad niet mag lonen” roept het OM burgers op een melding te maken als buren, vrienden of kennissen dure auto’s, boten of andere dure goederen bezitten die ze niet kunnen verklaren. Het OM helpt daarbij een handje door de volledige namen van veroordeelden samen met foto’s van die persoon online te zetten.

 

Gelet op de privacywetgeving is dat natuurlijk uit den boze. Het OM nagelt veroordeelden aan de schandpaal en zij zullen veel nadelige gevolgen daarvan gaan ondervinden, want iedereen weet dat als je eenmaal op het internet staat, je er niet makkelijk vanaf komt. Op dit moment wordt het adres van mensen van wie hun woning gesloten is vanwege drugsvondst openbaar gemaakt. Deze mensen worden nu benaderd door hun bank om hun bankrekening op te zeggen, omdat zij geen zaken willen doen met “criminelen”. Over het algemeen zijn deze mensen juist katvangers van grote criminelen en worden zij enkel gebruikt omdat zij bijvoorbeeld schulden hebben of een verslaving.

 

Bovendien heeft het OM zelf heel veel mogelijkheden om crimineel vermogen op te sporen. Zij mogen daarvoor van iedereen (dus zowel personen als bedrijven) vragen of zij vermogen van een veroordeelde onder zich hebben of hebben gehad alsmede andere gegevens opvragen over de veroordeelde. Ze mogen een veroordeelde stelselmatig volgen, waarvoor zij ook een peilzender kunnen gebruiken. En zij mogen sporen veilig stellen op alle plaatsen, behalve in een woning. Dat zijn nogal wat mogelijkheden om crimineel vermogen op te sporen, dus waarom moet het OM foto’s en namen van veroordeelden op internet zetten?

 

Het lijkt er een beetje op dat het OM te lui is om zelf het onderzoek te verrichten en daarom burgers vraagt om melding te maken, wanneer zij het vermoeden hebben dat iemand meer geld heeft dan hij kan verantwoorden. Het maakt denk ik dat binnen de samenleving nog meer wantrouwen naar elkaar ontstaat en burgers elkaar gaan “verlinken”, zelfs wanneer daar misschien helemaal geen crimineel vermogen achter zit.

Dit artikel is eerder verschenen in “De Uitstraling” week 3 2020.